BERLAYMONT 2000

In 1980 werd in België het gebruik van asbest verboden. Tien jaar later verlieten de Europese ambtenaren het gebouw. De verwijdering van het asbest kon eindelijk beginnen waarna de renovatiewerken en de herinrichting van dit prestigieus gebouw konden aanvangen.

Door de kankerverwekkende eigenschappen van het asbest, eisten de saneringswerken zeer strenge maatregelen en enorme voorzorgen, enerzijds om de arbeiders op de werf te beschermen en anderzijds om een besmetting van de buurt rond het Berlaymontgebouw door verstuiving van vezels tegen te gaan.

Voor de bescherming van de omgeving, werd het gebouw volledig afgezonderd van de buitenlucht door twee vliezen polyaan, die werden vastgemaakt aan stellingen die rond het gebouw waren aangebracht. Deze constructie werd op haar beurt beschermd door een groot wit zeil, dat de voorbijgangers op het Schumanplein zeker zal zijn opgevallen.

Dit zeil had als enige functie de afzondering tegen weer en wind te beschermen. Door middel van extractoren, voorzien van absoluutfilters, werd in de afgezonderde ruimte een onderdruk tot standgebracht die moest vermijden dat asbeststof in de omgeving vrij zou komen. Deze onderdruk werd in stand gehouden tijdens de ganse duur van de saneringswerken.

Het binnen-en buitengaan van arbeiders, evenals de verwijdering van de afvalstoffen van de afbraak gebeurde langs ontsmettingssassen ten behoeve van het personeel en/of materiaal. Dit moest erhinderen dat asbestvezels in de buitenomgeving zouden vrijkomen.Om er zeker van te zijn dat de arbeiders geen vezels naar buiten zouden meebrengen, waren zij uitgerust met veiligheidslaarzen en handschoenen maar ook met ondergoed en een speciaal pak die telkens na elk verblijf binnen de afzondering werden vernietigd. De arbeiders kregen ook een masker, voorzien van filters en ventilaties, om ze te beschermen tegen het inademen van vezels.

Op het einde van elke werkbeurt mochten de arbeiders slechts de afzondering verlaten via een ontsmettingssas waar zij zich dienden uit te kleden en strikt opgelegde stortbaden dienden te emen alvorens hun gewone kledij aan te trekken.

Het afval en de werkkledij werden nadien verwerkt door gespecialiseerde bedrijven, onder streng toezicht van de vertegenwoordigers van de Arbeids – en Medische Inspectie, van de N.V. Berlaymont 2000, van het Brusselse Instituut voor Milieubeheer (BIM), en andere onafhankelijke erkende controleorganismen. Het behandelen van het bouwafval bestond uit een voorafgaandelijke ontstoffing – in bepaalde gevallen zelfs een wasbeurt – en vervolgens het inpakken in dubbele bags
volgens een strikte procedure alvorens het werd afgevoerd en weggebracht in containers naar het erkende behandelingscentrum. Dankzij deze methode werd er met succes nagenoeg 1.500 ton asbest in vlokvorm verwijderd, evenals een enorme hoeveelheid materialen en ander besmette uitrustingen. De saneringswerken omvatten niet alleen de verwijdering van de diverse vormen van asbest maar ook de ontmanteling en de afvoer van alle met asbest besmette bouwmaterialen. Na de sanering bleef er van het Berlaymontgebouw slechts zijn stalen en betonnen structuur over.